Biz Kadınların Hayat Mücadelesi

Hanife Hırçın **

Merhaba Arkadaşlar,

Ben Hanife Hırçın. Nereden başlasam nasıl başlasam bilemedim. Tek başına hayatla mücadeleye çalışan bir kadınım.

Eşimden 2004 yılında ayrıldım 20 yıllık evlilikten sonra. Bir kız, bir erkek, iki çocuk annesiyim. Tabi ki ayrılık süreci kolay değil bilirsiniz. Biz kadınlar evimizi düzenimizi severiz. Ama hiç bir zorluk kalıcı değil, bir şekilde atlatıyorsunuz.

Ayrıldığım günden beri çalışıyorum. Senelerdir maddi olarak ayakta durmak için mücadele veriyorum. Şuanda bir dershanede çalışıyorum. Dershanenin kantinindeyim. Bir yandan da dershanenin temizliğini yapıyorum. İşimi severek yapıyorum çünkü çocukları çok seviyorum. Zaten bu yüzden bu işi tercih ettim. İşe asgari ücretle başladım. 2021 Aralık ayında asgari ücrete zam yapıldı. Yeni zamlarla nefes alacağımı düşünürken yediğimizden giyindiğimize her şeye zam geldi. Hayat çok daha pahalı oldu. Faturalar kira derken işin içinden nasıl çıkacağımı düşünürken işveren daha önce aldığım ücreti yeni asgari ücret kadar yapmadı. Abla sana asgari ücret veremeyiz, 3500 TL ile devam edelim dedi. Asgari ücretin tamamını da alsam bu pahalılıkta tabi ki yine geçinemeyecektim. Yine sadece karnımı doyuracaktım. Ama ben sadece doymak istemiyorum. İnsan gibi sağlıklı beslenmek, tiyatroya, sinemaya gitmek, tatil yapmak ve dinlenmek istiyorum. Bunun yanında insanın ihtiyacı olan ne varsa rahatça karşılayabilmek istiyorum. Gelecek kaygısı taşımadan özgürce yaşamak insanın en doğal hakkı.

Eşlerinden ayrılan kadınlara devlet sosyal ve ekonomik olarak güvence altına almalı. Devlet hiçbir kadını kimseye muhtaç bırakmamalı. Ancak yaşadığım hayat ve sistem içinde asgari ücret bile yetmezken asgari ücretin altında bir maaşla ihtiyaçlarımı karşılamam bekleniyor. Bir de çalışma koşulları var elbette… İnsana uygun olmayan çalışma koşulları… Haftada bir gün tatil var ve o bir günde de ne yapacağınızı şaşırıyorsunuz.

Tüm bu zorluklarla uğraşırken yeni çıkarmak istedikleri yasa ile devlet kadını zayıflatıyor, aldığımız iki kuruş nafakaya göz dikiyor. Kadınlardan ne istiyorlar anlamış değilim. Oysa biz onların dünyaya geliş sebebiyiz.

Bizim güçlenmemizi bilinçlenmemizi tek başına ayakta kalmamızı istemiyorlar. Buna tahammülleri yok. Sesimizi çıkarmayalım ve yok hükmünde olalım istiyorlar.

İşçiler ve işçi kadınlar bizler şunu çok iyi bilmeliyiz. Hak verilmez ve bizler işçi haklarını savunan partilerde örgütlenerek haklarımızı söke söke alacağız elbet.

* Bu yazı İKEP merkezi bülteni Paydos’un Nisan 2022 tarihli 2. sayısında yayınlanmıştır.

** İKEP Üyesi, Eskişehir, Kadın işçi

Bu Yazıyı Paylaş:

Biz Kadınların Hayat Mücadelesi” hakkında 1 yorum

  1. müçadelenin önünde eğiliyorum devletten bir şeyler beklemeni yanlış olduğunu söylüyorum zihniyet olarak karşı olduğun kapitalizmi iktidarlardan calışanlara bir hak verilmez hakkı müçadele ederek aşağıdan yukarıya müçadele içinde kapitalizme zihniyet dünyandan cıkartarak eşitlikçi paylaşımcı ortaklaşmacı yaşamın nüvesi geleceğin toplumunu na ulaşabilmek için ….calışmak

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir